سند سقوط تلویزیون/ از عادل هم پول می‌خواستند؟
روزنامه گل- جواد خیابانی در حال حاضر اجرای یک ویژه‌برنامه ضد کرونایی را در تلویزیون ایران بر عهده دارد. در همین راستا او که در آخرین برنامه علیرضا حیدری را به عنوان میهمان در مقابلش داشت، به بهانه تجلیل از حضور این پیشکسوت کشتی به میهمانانی اشاره کرد که برای آمدن به برنامه‌های تلویزیونی درخواست‌های عجیب مالی دارند. خیابانی در ویدیویی که حالا حسابی وایرال شده، می‌گوید: «به طرف می‌گوییم بیا به خاطر مردم در برنامه تلویزیونی حاضر شو، می‌گوید سی میلیون پول بدهید. وقتی بحث را ادامه می‌دهیم مدعی می‌شود نرخ او همین است و نباید شکسته شود. آقا ما نخواستیم، برو همان شبکه‌هایی که این پول را به تو می‌دهند.»
اظهارنظر خیابانی مخصوصا از این منظر جالب توجه است که در بدنه تلویزیون معمولا تلاش می‌شد شایعه پرداخت پول به میهمانان سرشناس تکذیب شود، اما حالا خیابانی از سر استیصال پرده از درخواست سی میلیونی برخی از آنها برمی‌دارد. تازه یادمان باشد این مبالغ مربوط به ورزشکاران بازنشسته است، وگرنه می‌دانیم که تهیه‌کنندگان تلویزیون برای کشاندن قشر موسوم به «سلبریتی» به برنامه‌های‌شان خیلی بیش از اینها باید سر کیسه را شل کنند.
پرداخت پول به میهمانان تلویزیون بیش از هر چیز دیگری سند عقب ماندن صداوسیما از کورس محبوبیت و اثرگذاری است. توجه داشته باشید داریم در مورد یک رسانه انحصاری صحبت می‌کنیم که زمانی آرزوی خیلی از چهره‌های مختلف این بود که تصویرشان از آن پخش شود و موقعیت اجتماعی‌شان را تثبیت کنند. امروز اما تلویزیون برای فائق آمدن بر ناز و کرشمه ستاره‌ها و نیمچه ستاره‌ها ناچار است به آنها پول و سکه بپردازد. حالا بگذریم از اینکه بسیاری از این برنامه‌ها حتی با حضور همین دوستان هم به اندازه کافی «دیده» نمی‌شوند و تنها برش‌های یک دقیقه‌ای از بخش‌های جنجالی آنها در فضای مجازی دست به دست می‌چرخد؛ درست مثل همین اعتراف جنجالی و اخیر جواد خیابانی.
حقیقت آن است که طی سال‌های اخیر تلویزیون در سراشیبی سقوط حرکت کرده و فهمیدن این موضوع نیاز به هوش آنچنانی هم ندارد. این رسانه که به لطف انحصار قانونی هنوز هم فراگیرترین وسیله ارتباط جمعی در کشور است، در رقابت با شبکه‌های اجتماعی قافیه را باخته و فقط هر از گاهی سندها و مصداق‌های تازه در تایید این حقیقت رو می‌شود. این در حالی است که اگر رسانه مزبور کارش را درست، حرفه‌ای و موفق انجام می‌داد، اصلا نیازی به چرب کردن سبیل میهمانان سرشناس یا کارهایی از این دست باقی نمی‌ماند. شما فقط یک درصد تصور کنید در سال‌های پخش نود، یک مهمان برای حضور در این برنامه از عادل فردوسی‌پور تقاضای پول می‌کرد. آیا حتی تصورش هم ممکن است؟ راستی به پاس آن همه کاردرستی و موفقیت، با عادل چه کردید؟
