روزنامه گل- درگیری اینستاگرامی مهدی رحمتی و حسین حسینی، خاطر هواداران استقلال را آزرده کرده است؛ تیمی که باید در سه جبهه لیگ، حذفی و آسیا بجنگد و از قضا فعلا فقط یک دروازهبان مهم دارد، اما همین یک نفر هم با رقیب قدیمیاش به مشکل خورده و فضای متشنجی بر تیم حاکم شده است. حقیقت آن است که رحمتی و حسینی تقریبا هیچوقت رابطه چندان خوبی با هم نداشتهاند و نمایشهای صلح و آشتی بین آنها هم هرگز دیری نپاییده است. این البته مشکلی نیست که فقط مخصوص همین دو نفر باشد، چرا که قبلا هم گلرهایی با سطح فنی نزدیک به هم، در فاز رقابت دچار رفتارهای حاشیهای زیادی شده بودند. مثلا در همین استقلال حواشی رقابت پرویز برومند و هادی طباطبایی یا چالشهای بیپایان رحمتی با وحید طالبلو فراموششدنی نیست. حالا هم شاهد قسمتی دیگر از همین سریال هستیم؛ جدلی که حتی با ترک تیم توسط رحمتی هم به پایان نرسیده است.
خیلی از گفتنیها در مورد مناقشه اخیر رحمتی و حسینی گفته شده و بسیاری بر این باورند که سطح این درگیری بیش از حد لوس و نازل است. با این همه، این داستان لااقل یک نکته مهم را بیش از پیش روشن میکند و آن، ارزشهای منحصربهفرد دروازهبانی به نام بوژیدار رادوشوویچ است. گلر کروات سرخها در این چند سال نیمکتنشینی محض را تاب آورد و یک کلمه هم اعتراض نکرد. همه میدانند که رادو دروازهبان ضعیفی نیست و این مساله را هر بار که به میدان رفته به وضوح ثابت کرده است، اما همین آدم با همین تواناییها خیلی ساده و راحت پشت خط بیرانوند مینشیند و هر بار که موقعیتی پیش میآید، با غرور و افتخار از تماشای بازی بهترین گلر آسیا سخن میگوید. جالب است که بیرانوند به خاطر چند بازی ذخیره شدن، راهی ساختمان باشگاه شد تا رضایتنامهاش را بگیرد، اما حتی این نارفیقی و بیمعرفتی آشکار هم باعث نشد بوژیدار در رویکردش تغییری ایجاد کند. آخرین بار او در مورد بیرانوند گفته بود: «علیرضا جنتلمن است. همین!»
به ماجرا نگاه رنگی نداشته باشید. خوب است که آدم رفتار درست را ببینید، تحسین کند و از آن الگو بردارد، حتی اگر این مدل صحیح، در اردوگاه رقیب دیرینه باشد و از یک بازیکن غیرایرانی سر بزند. گاردتان را باز کنید و با یک دید منصفانه، دوباره به رفتارهای رادو در طول این سه سال نیمنگاهی بیندازید.