روزنامه گل- قصه هر پنجره علیرضا بیرانوند یک بار دیگر تکرار شد؛ اینکه او پیشنهاد دارد، در آستانه جدایی است و بعد ناگهان ماندگار میشود. این داستان در پرسپولیس تمام نمیشود، بلکه فقط از یک پنحره نقلوانتقالاتی به پنجره بعدی انتقال مییابد! روشن نیست بیرو تا کی قرار است به این بازی ادامه بدهد، اما به جرات میتوان گفت این بحث کشدار به تمرکز او آسیب زده و باعث شده سنگربان اول سرخها و تیم ملی، شرایط جالبی نداشته باشد. نیمفصل گذشته یکی از بدترین دوران بازی بیرانوند از زمان رسیدن به شهرت بود. او البته اواسط مسابقات به دوستان خبرنگارش گفت که دیگر به طور رسمی قید لژیونر شدن را زده و میخواهد با بالاترین تمرکز فقط کارش را انجام بدهد، اما این ماجرای اخیر نشان داد از این خبرها نیست و بیرو هنوز در پس ذهنش به بازی در اروپا فکر میکند.
شاید لازم است بیرانوند هم مثل وحید امیری یک دوره خارج از کشور بازی کند و عملا به این نتیجه برسد که روحیات و خلقیاتش متناسب بازی در اروپا نیست و نمیتواند دوری از خانواده را تحمل کند. البته که ما قصد القای این موضوع به بیرانوند را نداریم، اما اگر غیر از این بود حتما او تا به حال کنده بود و از اینجا رفته بود. ابتدای فصل بهانه بیرانوند این بود که هیچکدام از باشگاههای خواهانش حاضر به پرداخت بند فسخ 700 هزار دلاری نیستند، اما این بار گفته شد خنت بلژیک چنین شرطی را پذیرفته و غیر از این پول، دستمزد خوبی هم به خود علیرضا میدهد. خب آیا این شرایط برای جدایی ایدهآل نبود؟
بحث پرسپولیس به کنار، اما تیم ملی هم به یک بیرانوند بسیار آماده نیاز دارد؛ یکی بهتر از گلری که آن گل بد را از عراق خورد و تیم ملی را در آستانه حذف از مرحله پیشمقدماتی جامجهانی قرار داد. علیرضا که در نیمفصل اول به دلیل مسایل فنی نیمکتنشین بوژیدار رادوشوویچ شد، در تیم ملی هم رقبای بسیار خوبی مثل پیام نیازمند دارد. پس اصلا جایی برای شوخی نمانده. حالا که ماندهای، باید خوب و کامل بمانی؛ با تمرکز بالا. بیرانوند دیگری قابل قبول نیست!