تلخ‌تر از فسخ استراماچونی...
روزنامه گل- در شرایطی که استقلال از نظر فنی و روحی در وضعیت بسیار خوبی قرار داشت، آندرا استراماچونی به بهانه عدم دریافت دو ماه حقوق از حضور در تمرینات این تیم سر باز زد و نهایتا در کمال شگفتی قراردادش را با آبی‌ها فسخ کرد. اگرچه استراماچونی از ابتدای فصل به دفعات از حربه قهر و تهدید به استعفا برای زنده کردن مطالباتش سود برده بود، اما این بار موضوع بسیار جدی‌تر بود و با یک شوک عجیب و ناگهانی همراه شد. مجموعه رفتارهای مربی ایتالیایی در این ماجرا و نهایتا فسخ قرارداد او، فشار را روی کادر مدیریتی استقلال به بالاترین حد ممکن رسانده است، اما در عین حال برخی هم از خود استراماچونی گله دارند که چرا در این شرایط حساس کمی «مدارا» به خرج نداد و به این زودی جدا شد. از این نظر او مثلا با برانکو ایوانکوویچ مقایسه می‌شود؛ سرمربی موفق و پیشین پرسپولیس که با این تیم چند عنوان قهرمانی به دست آورد، اما معمولا در مقابل بدقولی‌های باشگاه سازش به خرج می‌داد. حتی سابقه داشت که پروفسور 11 ماه پول نگیرد، اما به کارش ادامه بدهد. اگرچه به نظر می‌رسد در نهایت همین بدقولی‌ها در قطع همکاری برانکو بی‌تاثیر نبوده، اما او در طول دوران همکاری‌اش با پرسپولیس انعطاف چشمگیری داشت که در رفتار استراماچونی کوچکترین اثری از آن دیده نشد. اما آیا این مقایسه منطقی است؟
اشتباه بزرگ خیلی از ما این است که فکر می‌کنیم امثال استراماچونی استثناء هستند، در حالی که سرمربی ایتالیایی دقیقا مطابق با قاعده حرفه‌ای فوتبال جهان رفتار می‌کند. حتی شرایط مارک ویلموتس هم همینطور بود و او (فارغ از توانایی فنی یا حتی انگیزه‌های فردی) صرفا چون حقش را درست و به موقع می‌خواست از دیدگاه بسیاری از فوتبال‌دوستان ایرانی تا سطح یک کلاهبردار تنزل کرد. اینها اتفاقا استاندارد رفتار می‌کنند، استثناء یکی مثل برانکو است که پول نمی‌گیرد و غر نمی‌زند. تازه وجه جالب ماجرا اینجاست که ما با همین برانکو هم درست رفتار نمی‌کنیم و او را بعد از فتح هفت جام، وا می‌داریم برای دریافت پولش شکایتنامه 40 صفحه‌ای به فیفا ارایه کند. بعد در این شرایط چه انتظاری از امثال استراماچونی داریم که بسوزند و بسازند؟ البته که اگر او مثلا بیشتر با ما کنار می‌آمد ممنونش می‌شدیم، اما نکته اینجاست که نباید روی مرام و معرفت خارجی‌ها قمار کنیم. وقتی بازیکن و مربی خارجی می‌آوریم باید رفتارمان با او مطابق با قواعد حرفه‌ای دنیای فوتبال باشد، نه «من بمیری، تو بمیری». تلخ‌تر از همه اینکه حالا شرایط وخیم اقتصادی و بانکی کشور باعث می‌شود هم ویلموتس ناموفق برود و هم استراماچونی موفق. اینطوری کم‌کم خودمان می‌مانیم و حوض‌مان!
دیدگاه های کاربران (1 دیدگاه)
علی
17 / 09 / 1398
35 : 29 : 19
واقعا متاسفم واسه این آدم های بی سواد که این چنین مربی های به این خوبی رو از دست میدن!!!
