روزنامه گل- بهروز رسایلی
انتشار خبر محرومیت 15 ساله پیام صادقیان از میادین به خاطر راه انداختن سایت شرطبندی، باعث شده او بار دیگر به دنیای خبرها برگردد و رسانهها برای گفتگو سراغش را بگیرند. این شاید یکی از آخرین بهانهها برای یادآوری پسر فراموششده فوتبال ایران باشد؛ استعدادی که در حق خودش بد کرد و با سرعت نور به ورطه سقوط افتاد. صادقیان چه در واکنش اینستاگرامیاش به محرومیت و چه در مصاحبههای بعدی، حرفهای عجیب و غریبی زده که جای نقد دارد. مثلا او گفته پس از جداییاش از پرسپولیس هر بار به این بهانه که مصدوم است حاضر نشده مقابل تیم سابقش به میدان برود! جالب است که صادقیان حتی درک نمیکند اسم این کار «خیانت» است، حالا بگذریم از اینکه پیام بعد از پرسپولیس عملا به فنا رفته بود و سرخپوشان خوشحالتر میشدند اگر بازیکن بیکیفیتی مثل او مقابلشان به میدان میرفت! فراز دیگری از سخنان صادقیان هم این است که: «یادتان میآید چه پاس گلهایی دادم؟ چه کسی میتواند شبیه پاس گل من در بازی با ملوان را بدهد؟» حقیقتش تا جایی که ما یادمان میآید، کل دستاوردهای صادقیان برای پرسپولیس همان یک پاس گل زیبا بود. دیده بودیم فوتبالیست جماعت با گرفتن جام، شکستن رکورد و کسب موفقیتهای فراوان ارضا شوند و به حاشیه بروند، اما قربان جنم و جنبه پیام که سقفش همان یک پاس گل کذایی، آن هم در فصل قهرمان نشدن پرسپولیس بود! چهارتا گل ملی و برد دربی داشتی، چه میکردی پسر؟
با این همه اما اوج شاهکار صادقیان جایی است که میگوید: «در تابستان امسال همه کارهای بازگشتم به پرسپولیس انجام شده بود و قرار بود به تیم محبوبم برگردم، ولی نگذاشتند. من همه تلاشم را کردم تا به پرسپولیس برگردم، ولی عرب مانع این کار شد. او رویای مرا خراب کرد، به همین خاطر نمیبخشمش.» واقعا پیام صادقیان در مورد خودش چه فکری کرده است؟ یعنی دوز توهم میتواند آنقدر بالا باشد که فوتبالیست به قهقرا رفته و از رده خارجی چون او هم داعیه اضافه شدن به ترکیب قهرمان سه دوره قبلی را داشته باشد؟ ایرج عرب همین حالا به خاطر جذب فرشاد احمدزاده که شرایط خیلی نرمالتری دارد، تا خرخره زیر فشار انتقادات است و مردم هر وقت بیکار میشوند به سبک خودشان یادی از او میکنند(!) بعد اگر با شما قرارداد میبست، چه اتفاقی رخ میداد؟ پرسپولیس ابتدای فصل آنقدر بازیکن بزرگسال داشت که کالدرون ناچار شد روی اسم سروش رفیعی و شایان مصلح خط قرمز بکشد؛ تصمصمی که بعضا هنوز موجب انتقاد از اوست. بعد پیام میگوید: «همه کارهایم را کرده بودم برگردم پرسپولیس»؛ ببخشید مگر پرسپولیس پیکنیک است؟
ایرج عرب طی مدت کوتاه حضورش در پرسپولیس طوری مدیریت کرده که هر کسی عشقش بکشد میتواند با حمله به او محبوب شود و برای خودش پایگاه اجتماعی فراهم کند. با این همه اما، حتی آپشن «عرب» هم برای پیام صادقیان قفل است و او نمیتواند از این دیوار کوتاه بالا برود. در مورد این یک نفر، استثنائا باید از مدیرعامل سابق سرخها به خاطر خیانتی که نکرد یا وقت نشد بکند، سپاسگزار هم باشیم!