روزنامه گل- نمایش پرسپولیس برابر پیکان دو بخش کاملا متفاوت داشت و دلیل اصلی این تفاوت هم شخص جونیور براندائو بود. غیبت بشار رسن و سیامک نعمتی باعث شده بود گابریل کالدرون بار دیگر به جونیور برزیلی اعتماد کند. احتمالا استدلال مربی آرژانتینی این بود که بازی در ورزشگاه بدون تماشاگر برگزار میشود و او میتواند بدون فشار روانی تواناییهایش را نشان بدهد، اما اصل مطلب همین یک کلمه است؛ توانایی! آیا واقعا جونیور هنری دارد که دلخوش باشیم یک روز آن را نشان بدهد؟
گفتیم که او نقطه تغییر نمایش پرسپولیس از یک تئاتر زیبا به یک کابوس آشفته بود. دلیلش را در بازبینی بازی به راحتی متوجه خواهید شد. جونیور حوالی دقیقه 34 موقعیت گل مسلمی را از دست داد که به ثمر نشستن آن میتوانست کار را تمام کند، اما او به ناشیانهترین شکل ممکن این فرصت را از دست داد تا توپ برگشتی تبدیل به خطا شود و تک گل پیکان به ثمر برسد؛ گلی که شاید میتوانست سرنوشت فصل و خود کالدرون را عوض کند. موضوع اما فقط همین یک موقعیت گل هم نیست. جونیور در طول این بازی نیز مثل گذشته در انجام سادهترین کارهای فنی مثل استپ و ارسال پاس عرضی هم مشکل داشت. در بازی او نوعی بیگانگی با توپ به چشم میخورد که واقعا عجیب است. حالا شاید بهتر بشود فهمید براندائو چرا کاپیتان تیم ملی برزیل را نمیشناسد! حوالی دقیقه 30 ببینید که چطور علیپور با وجود شرایط خوب جونیور با او بازی نمیکند.
مساله اینجاست که کالدرون به زور قصد دارد به همه ما ثابت کند جونیور بازیکن خوبی است. پیش از ما اما خود او گفته بود این برزیلی گزینه نهمش است و آب پاکی را روی دست عالم و آدم ریخته بود. امیدواریم چوب خط جناب جونیور پر شده باشد، چون قمار بیشتر روی این برزیلی ممکن است آینده حرفهای خود کالدرون را هم تحت تاثیر قرار بدهد. حیف است تیمی که در دو بازی قبلی و یک نیمه از همین مسابقه نشان داد شایستگیهای زیادی دارد، به همین راحتی پاسوز بازیکنی شود که خودش و دلالش دارند با دلارهای ما کیف میکنند. ما را همان خسران مالی بس است، دیگر با جان مردم بازی نکنید!