روزنامه گل- طي روزهاي اخير انبوهي از اظهارنظرهاي منفي در مورد داربي پيش رو منتشر شده است. اگر دقت كرده باشيد، بسياري از كارشناسان و پيشكسوتان دو باشگاه حدس مي‌زنند كه نبرد يكشنبه آينده پرسپوليس و استقلال چندان تماشايي از كار در نخواهد آمد. عمده دليل‌شان هم اين است كه داربي دارد زود برگزار مي‌شود و دو تيم به اصطلاح جا نيفتاده‌اند. بدون تعارف فعلا فوتبال درست و حسابي هم از هيچكدام آنها ديده نشده و در نتيجه احتمال رقم خوردن يك مساوي بي‌رمق در آن بازي بالاست؛ اما آيا اين استدلال درست است؟ اتفاقا دلايلي وجود دارد كه نشان مي‌دهد نودمين شهرآورد پايتخت مي‌تواند يك بازي جذاب و ديدني از كار در بيايد.

يك- استقلال سه بازي قبلي‌اش را نبرده و براي تغيير شرايط نياز مبرم به كسب پيروزي مقابل پرسپوليس دارد. مساوي در اين بازي هم براي آنها چاره‌ساز نيست؛ مخصوصا كه بلافاصله بعد از داربي بايد در اصفهان به مصاف ذوب‌آهن بروند و هيج تضميني وجود ندارد كه در آن ميدان هم برنده باشند. براي نسل جديد استقلال، برد در داربي مي‌تواند ميانبر خوشبختي باشد. آنها اين فرصت را به راحتي از دست نمي‌دهند. تصور نكنيد قرار است آبي‌ها در زمين خودشان جمع شوند و در اين بازي فقط زير توپ بزنند. اين بيش از حد ساده‌انگارانه است.

دو- در پرسپوليس مهره‌هايي وجود دارند كه با عنصر «خلاقيت فردي» قادر به تغيير سرنوشت هر مسابقه‌اي هستند. حتي اگر تصور كنيم سرخپوشان در حال حاضر نظم تاكتيكي خاصي ندارند، مهارت‌هاي فردي ستاره‌هاي اين تيم را نبايد دست‌كم گرفت. بازيكني مثل مهدي ترابي اگر در روز خوبش باشد، به راحتي مي‌تواند معادلات مسابقه را تحت تاثير قرار بدهد. فقط كافي است به نمايش او در 15 دقيقه پاياني بازي با نفت آبادان نگاه كنيد؛ سماجتش، توپگيري‌هايش و البته موقعيت‌سازي‌هايش. آنها همچنين وحيد اميري، اميد عاليشاه، بشار رسن و احمد نوراللهي را نيز دارند. به اين ليست حتما علي عليپور را هم اضافه كنيد؛ بازيكني كه در برزخي‌ترين روزهايش به سر مي‌برد، اما قبلا دو بار در داربي گل زده و خوب مي‌داند گلزني در اين مسابقه، چطور مي‌تواند همه ناكامي‌ها و سوءتفاهمات قبلي را از بين ببرد. عليپور جلوي استقلال كوه انگيزه خواهد بود.

سه- هيچكدام از دو مربي با تركيب و تاكتيك حريف آشنا نيستند و فرصتي براي طراحي «ضد تاكتيك» نداشته‌اند. همين امروز مطلقا هيچكس در ايران نمي‌داند گابريل كالدرون تيمش را با چه تركيب و سيستمي راهي داربي خواهد كرد. اينكه جلال بازي مي‌كند يا كنعاني، نادري فيكس مي‌شود يا انصاري، تيم با يك مهاجم آرايش مي‌شود يا دو فورورارد و خيلي چيزهاي ديگر در مورد پرسپوليس روشن نيست. شرايط استقلال هم مشابه است. اين تيم كلي «داربي اولي» دارد كه سبك بازي‌شان براي پرسپوليسي‌ها شناخته‌شده نيست. بنابراين قاعتا بايد شاهد داربي اكشن و پراتفاقي باشيم؛ آنچه مي‌تواند اين مسابقه را جذاب‌تر كند.

چهار- كالدرون و استراماچوني نشان داده‌اند كه انديشه‌هاي تهاجمي دارند. استقلال در هر سه بازي گذشته ميل به هجوم داشته و اگر هم در برهه‌هايي دفاع كرده، با توجه به سبك بازي حريف ناچار به ارايه چنين نمايشي شده است. شرايط در مورد پرسپوليس و كالدرون هم همين است. مثلا توجه كنيد كه مربي آرژانتيني چطور در نيمه دوم بازي با تراكتورسازي هر دو مدافع كناري‌اش را بيرون كشيد و عناصر هجومي به زمين فرستاد. بعيد است اين دو مربي نسبت به داربي تهران، افكار محافظه‌كارانه و مصلحت‌انديشانه داشته باشند. مطمئن باشيد داربي كالدرون- استراماچوني شبيه هيچكدام از آن صفر- صفر يا يك- يك‌هاي آبكي گذشته نمي‌شود. شايد مساوي كنند، اما مساوي‌شان هم احتمالا رضايتبخش خواهد بود.