روزنامه گل- رسول بهروش
دیروز هفتاد نماینده مجلس شورای اسلامی با امضای یک نامه خطاب به وزیر ورزش و جوانان خواهان بازگشت حمیدرضا گرشاسبی به مسند مدیرعاملی پرسپولیس شدند. گرشاسبی بعد از طاهری مدیرعامل پرسپولیس شد و صعود تیم به فینال لیگ قهرمانان آسیا در دوران او اتفاق افتاد، با این وجود اجرای قانون منع بهکارگیری بازنشستهها منجر به عزل نامبرده و جانشینی ایرج عرب با او شد. حالا اما مجلسیها پای کار آمدهاند و با توجه به سست بودن پایگاه اجتماعی عرب، از وزیر خواستهاند در مورد گرشاسبی استتثناء قائل شود و او را برگرداند. در این مورد چند نکته کوتاه جلب توجه میکند:
یک- کاش نمایندگان مجلس در همان زمان تصویب قانون منع بهکارگیری بازنشستهها به این چیزها فکر میکردند. در آن زمان بسیاری از منتقدان هشدار دادند که اجرای چنین قانونی مغایر با اصل شایستهسالاری است، اما وکلای مجلس به بهانه چرخش قدرت آن را مصوب کردند. خب الان آیا قدرت چرخیده؟ چقدر فرصت شغلی جدید و جدی برای جوانان فراهم شده؟ صد البته که منظورمان جوانان مستقل و بچههای مردم عادی است، نه متصلها و آقازادههایی که بعضا به نسل جدید مفسدان و اختلاسگران تبدیل شدهاند!
دو- همان حرف همیشگی؛ وظیفه مهمتر مجلس آیا رسیدگی به مساله لاینحل حق پخش تلویزیونی نیست؟ از بس گفته و نوشته شده که دیگر همه ایران میدانند در فوتبال روز دنیا بین 50 تا 70 درصد مخارج باشگاهها از همین طریق تامین میشود. در ایران اما زور صداوسیما زیاد است و با گردنکلفتی میگوید: «این پول را نمیدهم» مجلس هم که طبق معمول زورش نمیرسد این گره را باز کند. شما اگر حق پخش را میگرفتید، شاید عرب هم به موقع میتوانست پول برانکو را بدهد و اصلا این مربی ایران را ترک نمیکرد که به خاطرش مدیرعامل پرسپولیس تحت چنین فشاری قرار بگیرد.
سه- مصوب کرده بودید که تا شهریور 98 به دولت فرصت میدهید پرسپولیس و استقلال را خصوصی کند؛ اما در فاصله تنها چهار روز تا سررسید این تاریخ، تازه به وزیر نامه میزنید که مدیرعامل پرسپولیس را عوض کند. این یعنی خودتان هم خوب میدانید واگذاری به همین راحتیها نیست و بیشتر با این حرفها دور هم وقت میگذرانیم. به قول خودتان احسنت!